Gülcü İsmail Efendi ile ilgili şu satırlar çok anlamlıdır: “Yetmiş beş yıllık hayatı boyunca servet ve mesaisini hayırlı teşebbüslere hasreden İsmail Efendi, 1915 yılının Mayısında, tam da gül mevsiminde Isparta’daki evinde gözlerini hayata ebediyen kapamıştır. Öleceğini üç gün önce hissederek mezarının kendi bahçesine yaptırılmasını vasiyet etti. Merhum cennetten bir köşeyi andıracak kadar şirin bir bahçede taşına çelenk ören gül bahçelerine bürünmüş olarak ebedi uykusuna dalmıştır.”
Geride bıraktığı gülcü mahallesinde ve daha bir çok yerdeki mirasları, varislerine ulaşarak hak sahibi yaptık. Bize güvendiler ve kazandılar.

Soy ağacının tam halini görmek için buraya tıklayabilirsiniz.